افغانستان غرق در فساد؛

لوی‌سارنوال جدید چه خواهد کرد؟!  برای ادامه مطلب     (اینجا کلیک کنید0);

بیش از چند هفته از برکناری عبدالجبار ثابت، لوی سارنوال اسبق کشور از سمت لوی سارنوالی می گذرد، در این مدت حکومت سرگرم یافتن مهره ای مناسب تر از آقای ثابت برای احراز پست لوی سارنوالی و کسب رای اعتماد برای وی از شورای ملی بود و سرانجام محمد اسحاق الیکوه، معاون آقای ثابت جای گزین وی شده و از ولسی جرگه نیز رای اعتماد کافی کسب نمود.
در این واقعیت شکی نیست که افغانستان در طول شش سال گذشته همواره از موجودیت فساد گسترده در درون ادارات و ارگان های خود رنج برده و فساد در تمامی عرصه ها، بزرگ ترین چالش فراروی بازسازی افغانستان پس از جنگ به شمار می رود. متأسفانه تقریبا تمام نظام آلوده به فساد روزافزونی است که عملا بازسازی را متوقف نموده و شکایات توده عام را به ملکوت اعلی رسانده است.
افغانستان در حال حاضر با شکست جهاد علیه فساد توسط ثابت در مرحله ای بحرانی تر از گذشته قرار دارد و چنین است که کشورمان در ردیف چند کشور آلوده به فساد از نوع حاد قرار گرفته و مقامات سازمان ملل نیز بارها و بارها، فساد را چالش اصلی و حتی حادتر از معضل ناامنی و جنگ در کشور خوانده اند.
جهادی که آقای ثابت در مجلس نماینده گان برای گرفتن رای اعتماد از آن سخن رانده بود، نهایتا تبدیل به شکستی از جانب وی شد و امیدهایی که در دل مردم برای مبارزه با فساد به وجود آمده بود، با ناکامی وی در مهار یا حداقل کاهش فساد، به یاس شدیدی بدل گشت.
دلایل بی شماری برای ناکامی جهاد آقای ثابت با فساد موجود در کشور وجود دارد که وی نتوانست با این پدیده شوم مبارزه کند و با وجود دست یابی به اسناد و مدارکی مهم در زمینه دست داشتن مقامات بلندپایه دولت در رشد فساد، قاچاق مواد مخدر، حمایت از باندهای سیاسی و مافیای اقتصادی و خیانت به اموال عمومی، در نهایت تلاش های وی به سرانجامی نرسیده و با شکست سختی مواجه شد.
سلطان محمد اورنگ، نماینده بدخشان در ولسی جرگه یکی از عوامل شکست لوی سارنوال سابق را ناآشنا بودن وی به امور افغانستان و برخوردهای احساساتی با مسائل مهم کشور دانسته و می گوید: «شرایط افغانستان به گونه ای است که می بایست هر کسی که در پستی مهم از دولت مقرر می شود، آشنایی کامل با گذشته و حال کشور داشته باشد، به عبارت دیگر بداند که در چه کشوری به سر می برد و چه برنامه هایی موفق تر پیاده می شوند، چیزی که آقای ثابت توجهی بدان نداشت. وی همچنان از احساسات کنترول نشده ای برخوردار بود که باعث می شد بدون اسناد و مدارک قانونی، اقدامات ناسنجیده بسیاری را روی دست گیرد و بعد از مدتی با فرونشستن احساساتش، خود نخستین شخص نادم باشد.»
اورنگ معتقد است که رئیس جمهور نیز به واقع لوی سارنوال سابق را در این پست برای مبارزه واقعی با فساد تعیین نکرده بود، بلکه وی را مهره ای دانست که مدت زمان ویژه ای برای ختم ماموریتش تعیین، کارها و اهداف خود را از طریق وی تامین و در نهایت پس از ختم دوره اش وی را برکنار کرد، به همین آسانی رئیس جمهور توانست با شعارهای داغ آقای ثابت و اعلام پشتیبانی همه جانبه خود از او، چهره ای مبارز علیه فساد از خود در اذهان عمومی حک کند، اما ادامه ماموریت آقای ثابت موجب افشای بسیاری از مسایل می شد که به مزاج ریاست جمهوری و تیم آقای کرزی خوش نمی آمد، بنابر این ابتدا سلب حمایت رئیس جمهور از آقای ثابت آغاز شد و بعد به ترتیب وی کنار گذاشته شده و در خط مخالف با حکومت قرار گرفت.
لوی سارنوال سابق گرچه با برخی اقدامات خود تا حدودی اعتماد عمومی را جلب نمود و از جمله بسیاری از مقامات ولایت های کشور را به دلیل فساد و حمایت از قاچاق مواد مخدر دست گیر نموده و به چنگ قانون سپرد، اما چون وی در ماموریت خود پلان منظمی نداشت و اقداماتش با سیاست های تیم کرزی در تضاد بود، طبیعی بود که وی در جهاد خود تنها بماند و سرانجام با شکست مواجه شود.
سید محمدعلی فکوری بهشتی، عضو مجلس نماینده گان با تاکید بر این که ثابت دارای ضعف های عمده ای در وظیفه خود بود، می گوید: «لوی سارنوالی ارگانی مهم و حیاتی برای یک کشور است و تطبیق قانون بدون لوی سارنوالی قوی و صادق امکان پذیر نیست، ولی آقای ثابت که در راس این ارگان قرار گرفت، به دنبال تقابل با پارلمان عملا خواسته های مردمی را رد نمود و به آن وقعی ننهاد، در حالی که اقدامات این ارگان بدون همکاری پارلمان به هیچ عنوان مقدور نبود، اولا آن که تهی از اراده مردمی و خالی از شفافیت کاری خواهد بود و دیگر این که همکاری در کنار خویش نخواهد داشت که در تحقق اراده هایش در برابر حکومت افغانستان، از قوتی خاص برخوردار باشد.»
بهشتی با ذکر این که شکست جهاد علیه فسادی که توسط ثابت اعلام شده بود، نشان گر خود رای بودن وی در برخورد با مسائل است، می افزاید، اکنون فساد چنان در جای جای این کشور ریشه دوانده که برخورد با آن و در موارد دورتر ریشه کن سازی اش به تصور نمی گنجد، فساد نه تنها کاهش نیافته، بلکه به دلیل حمایت مقامات بلندپایه و در بسیاری موارد حتی خارجی ها از مفسدین و در شرایط بسیار بدتر همکاری و دست داشتن خودشان با آنان، این پدیده شوم فراگیر شده و روند بازسازی در کشور را مختل خواهد کرد، چنان که اکنون نیز چنین وضعی پیش آمده است.